Początki technologii w.cz. 1923-1962
Otto Erbe wytyczył nowe kierunki działania przedsiębiorstwa. W obszarze technicznym postawił na rozwój przestawnego iskiernika z kontaktami wolframowymi zamiast srebrnymi, na który otrzymał patent Rzeszy w 1931 roku.
Otto Erbe (1884-1965)
W 1923 roku Otto Erbe przejął firmę od swojej matki Pauline, którą wcześniej wspierał w kierowaniu przedsiębiorstwem. W 1921 roku uzyskał w Jenie dyplom optyka. Pod jego kierownictwem zakład rzemieślniczy przekształcał się stopniowo w zakład przemysłowy, a postęp techniczny był szybko wdrażany. Od 1919 sklep, biura i mieszkanie mieściły się w budynku przy Holzmarkt 7. Produkcja odbywała się od 1920 roku w dawnym przedsiębiorstwie wodociągowym miasta Tybinga przy ulicy Hechinger Straße 35.
Światowy kryzys gospodarczy, inflacja i II Wojna Światowa – Otto Erbe prowadził firmę w trudnych czasach. Również prywatnie: wraz z żoną Ellą stracili dwóch ze swoich trzech synów. Polegli jako żołnierze na wojnie. Urodzony w 1928 roku syn Helmut był jedynym, który mógł później przejąć firmę rodzinną.
Otto Erbe wytyczył nowe kierunki działania przedsiębiorstwa. W obszarze technicznym postawił na rozwój przestawnego iskiernika z
kontaktami wolframowymi zamiast srebrnymi, na który otrzymał patent Rzeszy w 1931 roku. Położył kamień węgielny pod produkcję urządzeń do elektrochirurgii, a nazwisko stało się marką: w latach trzydziestych XX wieku do Erbotherm dołączyły takie urządzenia jak Erbotom, Erbetrans, Erbe-Simplex i kilka innych urządzeń o łatwo kojarzonych z firmą nazwach.
W pierwszych latach II Wojny Światowej firma Erbe zajmowała się dostawami do magazynów apteczno-sanitarnych i lazaretów Wehrmachtu. Później produktom przemysłu zbrojeniowego nadano większy stopień pilności niż urządzeniom medycznym, niedostępne były już części wyposażenia i również firma Erbe realizowała zamówienia Wehrmachtu. W tym czasie przedsiębiorstwo utrzymuje się przede wszystkim z obrotów sklepu z okularami, lornetkami i zdjęciami.
Na początku XX wieku diatermie były przeznaczone zarówno do użytku terapeutycznego, jak i chirurgicznego. Około 1920 roku firma Erbe wprowadziła na rynek pierwsze urządzenia wysokiej częstotliwości. W 1923 roku wprowadzono pierwsze urządzenie w.cz. do zastosowania wyłącznie w chirurgii, Erbotherm 900 HC. Było ono wyposażone w opracowany przez firmę iskiernik wolframowy, którego styki były mniej podatne na korozję i umożliwiały regulowanie natężenia prądu elektrycznego. Nazwisko staje się marką: w 1930 roku do serii Erbotherm dołączyła seria Erbotom. Produkowane są urządzenia ultrakrótkofalowe z generatorami lampowymi.
Urządzenie "Erbe X" stało się sensacją w kręgach fachowych. Był to pierwszy przenośny aparat rentgenowski, który można było stosować bezpośrednio przy łóżku pacjenta. Mimo pionierskiej pracy podczas jego opracowania firma Erbe nie miała udziału w sukcesie ekonomicznym. Konieczna produkcja aparatu niskiej częstotliwości w Tybindze nie doszła do skutku z powodu patentu konkurenta, chroniącego uziemienie skrzynki przysłony.
Wspólnie z dyrektorem Uniwersyteckiej Kliniki Chirurgii, prof. dr Martinem Kirschnerem, Otto Erbe opracował w 1928 roku przyrząd celowy do termicznego przerwania przewodzących ból włókien zwoju Gassera, czyli zwoju przy twarzowym nerwie trójdzielnym. Dostęp dla instrumentów do elektrokoagulacji był wytwarzany przez otwór owalny przy podstawie czaszki. Metoda ta pozwalała zaoszczędzić nadzwyczaj silnego, przeważnie przewlekłego bólu wielu cierpiącym.
Po zakończeniu wojny Otto Erbe uczestniczył w odbudowie demokratycznych Niemiec. Angażował się w politykę miasta, okręgu i kraju związkowego. W 1946 roku otrzymał największą liczbę głosów w wyborach rady gminy w Tybindze i w 1948 roku został zastępcą nadburmistrza. Był członkiem doradczego parlamentu kraju związkowego Wirtembergia-Hohenzollern. Na zdjęciu przedstawiona jest legitymacja członka parlamentu z 1946 roku. Za osobiste zaangażowanie Otto Erbe został wyróżniony Federalnym Krzyżem Zasługi pierwszej klasy i w 1956 roku został mianowany obywatelem honorowym Miasta Tybinga.
Otto Erbe zmarł w 1965 roku, pozostawiając po sobie dobrze ugruntowane przedsiębiorstwo.