Początki technologii w.cz. 1923-1962
Otto Erbe wytyczył nowe kierunki działania przedsiębiorstwa. W obszarze technicznym postawił na rozwój przestawnego iskiernika z kontaktami wolframowymi zamiast srebrnymi, na który otrzymał patent Rzeszy w 1931 roku.
Otto Erbe (1884-1965)
W 1923 roku Otto Erbe przejął firmę od swojej matki Pauline, którą wcześniej wspierał w kierowaniu przedsiębiorstwem. W 1921 roku uzyskał w Jenie dyplom optyka. Pod jego kierownictwem zakład rzemieślniczy przekształcał się stopniowo w zakład przemysłowy, a postęp techniczny był szybko wdrażany. Od 1919 sklep, biura i mieszkanie mieściły się w budynku przy Holzmarkt 7. Produkcja odbywała się od 1920 roku w dawnym przedsiębiorstwie wodociągowym miasta Tybinga przy ulicy Hechinger Straße 35.
Światowy kryzys gospodarczy, inflacja i II Wojna Światowa – Otto Erbe prowadził firmę w trudnych czasach. Również prywatnie: wraz z żoną Ellą stracili dwóch ze swoich trzech synów. Polegli jako żołnierze na wojnie. Urodzony w 1928 roku syn Helmut był jedynym, który mógł później przejąć firmę rodzinną.
Otto Erbe wytyczył nowe kierunki działania przedsiębiorstwa. W obszarze technicznym postawił na rozwój przestawnego iskiernika z
kontaktami wolframowymi zamiast srebrnymi, na który otrzymał patent Rzeszy w 1931 roku. Położył kamień węgielny pod produkcję urządzeń do elektrochirurgii, a nazwisko stało się marką: w latach trzydziestych XX wieku do Erbotherm dołączyły takie urządzenia jak Erbotom, Erbetrans, Erbe-Simplex i kilka innych urządzeń o łatwo kojarzonych z firmą nazwach.
W pierwszych latach II Wojny Światowej firma Erbe zajmowała się dostawami do magazynów apteczno-sanitarnych i lazaretów Wehrmachtu. Później produktom przemysłu zbrojeniowego nadano większy stopień pilności niż urządzeniom medycznym, niedostępne były już części wyposażenia i również firma Erbe realizowała zamówienia Wehrmachtu. W tym czasie przedsiębiorstwo utrzymuje się przede wszystkim z obrotów sklepu z okularami, lornetkami i zdjęciami.