Pionierskie konstrukcje 1851-1882
Dzięki swojej głębokiej wiedzy i sumienności Erbe szybko zdobył zaufanie renomowanych profesorów uniwersyteckich. We współpracy z chirurgiem prof. dr Victorem von Bruns, Christian Heinrich Erbe opracował nowe, przełomowe konstrukcje w dziedzinie medycyny.
Christian Heinrich Erbe (1821 – 1902)
Były to niespokojne czasy, gdy Christian Heinrich Erbe powrócił do Tybingi w 1848 roku ze swojej podróży jako czeladnik w zawodzie mechanik precyzyjny. Niemieckie państwo narodowe jeszcze wtedy nie istniało, a niemieckie państewka znajdowały się w fazie rewolty gospodarczej i politycznej. Rewolucja 1848/49 wstrząsnęła Europą i jej mieszkańcami. W tych niepewnych czasach młody rzemieślnik zastanawiał się, czy powinien spróbować szczęścia w Ameryce, podobnie jak setki tysięcy współczesnych mu osób. Ale potem poznał Marie Lenz. Młodzi wzięli ślub, a Christian Heinrich Erbe otworzył 1 października 1851 roku warsztat mechaniczny w Tybindze przy Holzmarkt 3.
Przed swoją podróżą Erbe odbył naukę zawodu u Johanna Gottlieba Buzengeigera, mechanika uniwersyteckiego z Tybingi o znakomitej reputacji. Dzięki dogłębnej wiedzy i swojej sumienności Erbe zdobył wkrótce zaufanie znaczących profesorów uniwersyteckich. We współpracy z chirurgiem prof. dr Victorem von Bruns opracowywał przełomowe nowe konstrukcje w dziedzinie medycyny. Już wkrótce po założeniu warsztatu Christian Heinrich Erbe rozpoczął dodatkowo handel obcymi wyrobami z dziedziny optyki i urządzeń medycznych.
Christian Heinrich Erbe sprawował wiele urzędów honorowych. Był radnym gminnym, ławnikiem, sędzią sądu sierocego i do sędziwego wieku mierniczym. W 1882 roku przekazał warsztat swojemu synowi Christianowi Gottliebowi.
W 1902 roku Christian Heinrich Erbe zmarł w wieku 81 lat.
W połowie XIX wieku w galwanokaustyce rozgrzewany prądem elektrycznym drut platynowy stosowany jest do przecinania tkanek ludzkich. Instrumenty do galwanokaustyki według prof. dr Victora von Bruns były pierwszym elektromedycznym wyposażeniem dodatkowym wytwarzanym w firmie Erbe od lat pięćdziesiątych XIX wieku. Bruns, chirurg światowej sławy, był pionierem w zakresie chirurgii krtani. Christian Heinrich Erbe skonstruował dla niego wiele nowych instrumentów do galwanokaustyki, które w prawie niezmienionej formie były stosowane przez dziesięciolecia.
Jako źródło prądu do zastosowania medycznego galwanokaustyki lekarze aż do późnego XIX wieku stosowali baterie galwaniczne. Płytki z cynku i miedzi lub cynku i węgla są zanurzane w kwasie siarkowym lub chromowym. Wskutek reakcji elektrochemicznej komponentów powstaje prąd stały, stosowany do celów chirurgicznych.
Już siedem lat po założeniu warsztat stał się za mały: Christian Heinrich Erbe wraz z żoną Marie kupili w 1858 roku budynek przy Neue Straße 2 w Tybindze. Warsztat, sklep i mieszkanie znajdowały się od tego momentu pod jednym dachem. Rodzina Erbe miała czworo dzieci. Dwoje dzieci zmarło przed pierwszymi urodzinami. W 1860 roku, już w nowym mieszkaniu, urodziła się najmłodsza córka Elisabetha.
Prof. dr Albrecht Nagel, okulista z Tybingi, w 1867 roku zaproponował jako pierwszy na Międzynarodowym Kongresie Okulistów w Paryżu, aby wprowadzić obliczenie zdolności skupiającej szkieł okularowych w metrach, a nie w calach, jak to było dotychczas stosowane, i oznaczać według odwrotności ogniskowej. System według Nagla umożliwiał nadawanie słabym szkłom mniejszych liczb, a mocnym większych liczb. Dopiero podczas Kongresu Okulistów w Heidelbergu w 1874 roku przyjęto jego propozycję. Pod koniec swojego wykładu zaprezentował pierwsze probiercze szkła okularowe według nowego systemu metrycznego: "Wyprodukowane w warsztacie optycznym C. Erbe w Tybindze". Francuski okulista Ferdinand Monoyer (1836-1912) wprowadził nazwę "dioptria" jako pojęcie określające nową jednostkę miary.
Od lat sześćdziesiątych XIX wieku Erbe dostarczał naukowcom z Uniwersytetu w Tybindze mikroskopy, które sprowadzał prawie wyłącznie od Niemca Edmunda Hartnacka z Paryża. Gdy z powodu wojny francusko-niemieckiej 1870-71 cieszący się międzynarodową renomą Hartnack musiał on uciekać ze swoją rodziną z Paryża do Poczdamu, Erbe pożyczył mu pieniądze. Dzięki temu mógł on odbudować swoją egzystencję, a swój dług w Tybindze spłacał w postaci mikroskopów. Pokazane tu urządzenie pochodzi z 1865 roku i prawdopodobnie było własnością profesora botaniki Hugo von Mohl.
Córka założyciela firmy uczyła się w sklepie swojego ojca zawodu optyka. "Elise", jak była przez wszystkich nazywana, pozostała niezamężna i przez lata była jedyną stałą pracownicą, pomagającą Christianowi Heinrichowi Erbe w sklepie.